คำภาษาละติน argutia ที่ได้รับมา การตบตา แนวคิด นั่นหมายถึง การหลอกลวง เล่ห์เหลี่ยม หรือ กับดัก . ตัวอย่างเช่น "บริษัท จะพยายามใช้การโต้เถียงเพื่อไม่จ่ายสิ่งที่สอดคล้อง", "เราไม่สามารถอนุญาตให้พวกเขายกเลิกการเลือกตั้งด้วยข้อโต้แย้งทางกฎหมาย", "ผ่านการโต้เถียงผู้ชายคนนั้นโกงผู้เกษียณหลายร้อยคน".
เทคนิคต่าง ๆ พยายามที่จะทำให้ คน พวกเขาสร้างสิ่งที่ไม่เป็นความจริง ใช้กรณีของผู้ชายที่อ้างว่ามีความสามารถในการลอย บุคคลนี้เดินทางผ่านเมืองและเมืองต่าง ๆ เพื่อแสดงความสามารถของเขาชาร์จตั๋วให้กับผู้ที่ต้องการเห็นเขาลอยอยู่ในอากาศ เมื่อเวลาผ่านไปกลุ่มคนค้นพบว่าชายคนนั้นใช้ กลไกที่มีเชือกที่มองไม่เห็น ที่จริงแล้วพวกเขาจับเขาไว้ในขณะที่เขาแสร้งทำเป็นลอย เรื่องนี้ได้รับอนุญาตให้เล่นกลแสดงและรับเงินจากการโกงคน
ในทางกลับกันสโมสรกีฬาอาจพยายามรบกวนคู่แข่งเมื่อทีมของ ฟุตบอล เล่นในสภาพท้องถิ่น ในห้องล็อกเกอร์สำหรับทีมเยือน ไม่มีน้ำ และม้านั่งสำหรับนั่งก็หัก ในทางกลับกันผู้เล่นที่เยี่ยมชมจะต้องออกจากสนามเด็กเล่นที่อยู่ในแกลเลอรีท้องถิ่นโดยต้องเผชิญกับเสียงตะโกนและการดูถูกทุกชนิด นี่คือข้อโต้แย้งบางประการที่พยายามแยกส่วนและรบกวนผู้เล่นฝ่ายตรงข้าม
แม้ว่ามันจะดูเหมือนว่าโชคร้ายในด้านของ นโยบาย แนวคิดนี้ปรากฏบ่อยมากเนื่องจากผู้นำรัฐบาลมักเกี่ยวข้องกับการทุจริต ในขณะที่การถกเถียงกันโดยเด็กเพื่อหลีกเลี่ยงการถูกตำหนิจากพ่อแม่ของเขาสามารถทำให้เกิดความสง่างามและกลายเป็นเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่น่าจดจำแผนการบิดเบี้ยวที่รัฐบาลของประเทศหนึ่งทำขึ้นเพื่อฉ้อโกงประชาชนของเขานั้น condemnable
ในขณะที่คุณสามารถดูเทคนิคที่สามารถสร้างขึ้นเป็น อาชญากรรม (หลอกลวง) หรือเป็นเพียง ความล้มเหลวทางจริยธรรม . ในทั้งสองกรณีนี้เป็นพฤติกรรมที่มักถูกกล่าวโทษโดยสังคม
ตัวอย่างทั้งหมดที่นำเสนอในย่อหน้าก่อนหน้านั้นเกี่ยวข้องกับคำพ้องความหมายต่าง ๆ ของคำด้วย การตบตา. นอกจากนี้แล้ว หลอกลวงอุบาย และ เล่ห์เหลี่ยมซึ่งถูกกล่าวถึงในตอนต้นของคำนิยามเราสามารถอ้างอิงได้ agague, กับดัก, เท็จ, หลอกลวง, คนโกหก, เรื่อง, เขียน, ยุ่งเหยิง, ความละเอียดอ่อน, ความซับซ้อน, ความฉลาด และ การบิดเบือนความจริง. ไม่ว่าเราจะเลือกแบบใดพวกเขาทั้งหมดล้วนนำไปสู่สถานการณ์แบบสานที่มีความสามารถอย่างมาก จัดการ อย่างใดเพื่อคนอื่น
ปัญญา มันเป็นองค์ประกอบสำคัญในการโต้แย้งเช่นเดียวกับการรับรู้ของสภาพแวดล้อม ความคิดที่ใช้ในการหลอกลวงผู้อื่นต้องเชื่อและไม่เพียง แต่ความคิดสร้างสรรค์เท่านั้นที่จำเป็น แต่ยังต้องมีความรู้อย่างลึกซึ้งเกี่ยวกับลักษณะของผู้รับทั้งทางอารมณ์และทางวัฒนธรรม เหตุผลหลังคือนักต้มตุ๋นต้องรู้ขอบเขตหลังจากที่ "เหยื่อ" ของเขาไม่เชื่อเรื่องของพวกเขา
ตัวอย่างเช่นการใช้เทคโนโลยีเป็นหัวข้อหลักวัยรุ่นสามารถคิดค้นได้ว่าคอมพิวเตอร์ของเขาลบเอกสารทั้งหมดของเขาโดยไม่ตั้งใจเพื่ออ้างตัวเองต่อหน้าพ่อแม่ของเขาเพราะไม่ได้นำเสนองานจริงที่โรงเรียน แม้ว่าผู้คนจะเข้าใจวิทยาศาสตร์คอมพิวเตอร์มากขึ้น แต่ก็ยังเป็นเรื่องปกติสำหรับผู้ที่อายุไม่ถึงฟังก์ชั่นพื้นฐานของโทรศัพท์มือถือและนั่นคือเหตุผลที่การโต้เถียงประสบความสำเร็จ ใน บริษัท พัฒนาซอฟต์แวร์เรื่องราวเช่นนี้สามารถทำการวิจัยอย่างละเอียดด้วยโปรแกรมช่วยเหลือข้อมูลดังนั้นจึงไม่ใช่ความคิดที่ดี ในระยะสั้น ประสิทธิผลของการโต้แย้งขึ้นอยู่กับบริบทเป็นส่วนใหญ่ .
